Model podziału cyberzagrożeń metodą A:F

 Dzisiejszy wykład dla szkół uczestniczących w programie "cyber.mil z klasą" zainspirował mnie do tego by może wreszcie coś napisać na tym blogu. Zawodowo dzieje się tyle, że strona niestety na tym cierpi (i jeszcze trochę ten stan potrwa...).

W przeciągu ostatniego roku zastanawiałem się m.in. nad zagadnieniem cyberzagrożeń. By skutecznie budować świadomość wyższej kadry zarządzającej oraz by kompleksowo identyfikować ryzyko, należy wiedzieć z jakimi zagrożeniami trzeba się będzie potencjalnie zmierzyć. Listy tysięcy potencjalnie możliwych scenariuszy, jakie można znaleźć w internecie nie nadają się moim zdaniem do tego. Kto ma czas, siły i cierpliwość na mozolną analizę (i aktualizację tych pozycji)? Koncentrowanie się na ryzykach na poziomie ogólności "zagrożenie poufności, integralności, dostępności..." też nie pozwalają (imho) na dotarcie do sedna spraw.

Przygotowałem więc własną - autorską taksonomię cyberzagrożeń A:F dzieląc je na:

• Attack - ataki fizyczne
• Bug - awarie techniczne
• Cyberattacks - cyberataki
• Disasters - katastrofy
• human Error - błędy ludzkie
• legal Faults - problemy prawne

Zwracałem tam uwagę, że typowe "cyberataki" czyli działalność "cyberprzestępców" nie jest jedynym problemem z którym musimy się niekiedy mierzyć.

Model podziału cyberzagrożeń metodą A:F w wersji polskiej oraz angielskiej można swobodnie ściągnąć poniżej i korzystać zgodnie z licencją CC BY

Mam nadzieję, że ułatwi to Wam rozmowy o zagrożeniach. I, że ja przestaną słyszeć odkrywcze stwierdzenia "największym zagrożeniem dla <nazwa firmy> są hakerzy"

Szerszy opis modelu (co prawda w poprzedniej wersji) znajduje się w publikacji "Przestępczość teleinformatyczna 2019" pod redakcją J. Kosińskiego

Prezentacja podczas What-the-Hack

Tym razem będzie krótko...
Podczas What-the-Hack opowiadałem o wielowarstwowym modelu zarządzania bezpieczeństwem informacji wskazując jak można w nim wykryć takie elementy będące "najlepszymi praktykami" jak:
- trzy tryby pracy
- wiele warstw ochrony
- zabezpieczenia prewencyjne, detekcyjne i korekcyjne
- identyfikowanie ryzyka
- identyfikowanie możliwości doskonalenia
- identyfikowanie incydentów
- i jeszcze parę...

Czym skorupka za młodu...

Taki był tytuł prezentacji, którą pokazałem podczas niedawnego spotkania ISACA. W skrócie chodzi o to by z wiedzą na temat cyberbezpieczeństwa docierać jak najwcześniej do głównych zainteresowanych, czyli tych, którzy zaraz zaczną:

1) grzebać w systemach teleinformatycznych zaspokajając zdrową ciekawość

2) wykorzystywać te systemy do coraz bardziej istotnych zadań

Trzy makroprocesy zarządzania bezpieczeństwem informacji

W ramach ponad trzydziestu procesów jakie składają się na „Wielowarstwowy model zarządzania bezpieczeństwa informacji” można wyróżnić ich trzy podstawowe rodzaje - makroprocesy. Najłatwiej jest je przedstawić poprzez analogię do czasu pokoju, czasu rozwoju i czasu wojny. Zostały one wyróżnione na przedstawionym obok ogólnym schemacie modelu.

Model wielowarstwowego zarządzania bezpieczeństwem informacji

W rezultacie badań nad wielowarstwowym zarządzaniem bezpieczeństwa informacji w bankach wielonarodowych w Polsce, które prowadziłem na Wydziale Zarządzania Politechniki Warszawskiej pod opieką naukową prof ds hab. inż. Stanisława Tkaczyka powstał model systemu zarządzania. Prace zakończyły się przyznaniem mi w maju 2018 tytułu doktora w dziedzinie nauk ekonomicznych w dyscyplinie nauk o zarządzaniu.

Fajne dashdoardy dot. security

Nie raz zdarza się, że w miejscu, gdzie na poważnie zajmujemy się ochroną naruszeń pojawiają się goście. Trzeba im wtedy pokazać jak dzielnie bronimy Internetu i jak groźni są cyberprzestępcy. Mysi być ładnie, dynamicznie, no i raczej nie chcemy by osoby z zewnątrz zobaczyły nad jakimi rzeczywistymi casami siedzimy w tym momencie.